Bruisende Venetiaanse muziek gecombineerd met drie sonates uit Carel Hacquart’s Harmonia Parnassia, een collectie die in 1686 te Amsterdam verschenen.
Het in bijzonder karaktervolle muziek die nog sterk in de zeventiende-eeuwse consort-stijl wortelt. Dat geldt ook voor het stuk van Pietro Andrea Ziani, een Venetiaan die heel succesvol was met tal van opera’s in zijn moederstad en daarbuiten, maar deze sonates in Dresden in 1668 publiceerde toen hij daar korte tijd als kapelmeester werkzaam was.
Tot de moderne Italiaanse richting behoorde Tomaso Albinoni, pionier van de nieuwe achttiende-eeuwse concerto-stijl, wat we duidelijk kunnen horen in een in handschrift bewaard gebleven Sinfonia. Verschillende van zijn karakteristieke thema’s inspireerden Bach tot meeslepende fuga’s, en we horen in ons concert zowel Albinoni’s voorbeeld alsook de navolging.
De grootste Venetiaan, Antonio Vivaldi, ontbreekt natuurlijk niet: van hem spelen we zowel een prachtig concert voor de mysterieuze viola d’amore alsook een briljant “Concerto ripieno” met een spetterende chaconne als slot.